Μαθήματα

Τηλεπικοινωνιακά Συστήματα ΙΙ

Γενικά

Περιεχόμενα μαθήματος

• Το πεδίο του χρόνου, της συχνότητας, εύρος ζώνης πληροφορίας, σειρές και μετασχηματισμός Fourier, φασματική πυκνότητα ισχύος.
• Μετατροπή σημάτων συνεχούς χρόνου σε ψηφιακά.
• Το θεώρημα της δειγματοληψίας Nyquist, εφαρμογή στην κλασική φωνητική τηλεφωνία.
• Εκπομπή δεδομένων, μέθοδοι επικοινωνίας, σηματοδοσία δύο και πολλαπλών επιπέδων.
• Ρυθμός μεταφοράς πληροφορίας και συμβόλων, φασματική απόδοση, μέγιστη χωρητικότητα καναλιού βασικής ζώνης, το θεώρημα Shannon-Hartley.
• Μετάδοση δεδομένων στη βασική ζώνη.
• Διασυμβολική παρεμβολή, απόκριση συχνότητας καναλιού κατά Nyquist.
• Διαγράμματα οφθαλμού.
• Φίλτρα υψωμένου συνημιτόνου.
• Προσαρμοσμένα φίλτρα.
• Πιθανότητα εμφάνισης εσφαλμένων συμβόλων σε δυαδικά δεδομένα (μονοπολική και διπολική σηματοδοσία) βασικής ζώνης.
• Κωδικοποίηση δεδομένων (Gray, Manchester).
• Ψηφιακή διαμόρφωση διέλευσης ζώνης.
• Δυαδική ψηφιακή διαμόρφωση πλάτους (ASK), συχνότητας (FSK) και φάσης (PSK).
• Ψηφιακή διαμόρφωση πολλαπλών επιπέδων πλάτους (M-ASK), συχνότητας (M-FSK) και φάσης (M-PSK).
• Συνδυασμένη ψηφιακή διαμόρφωση πλάτους και φάσης (QAM).
• Ορθογωνική διαμόρφωση με επιμερισμό στη συχνότητα (OFDM).
• Συστήματα συνδυασμένης πολλαπλής πρόσβασης με επιμερισμό στην συχνότητα (FDMA), χρόνο (TDMA) και κώδικα (CDMA).
• Τεχνικές διαμόρφωσης κι ανίχνευσης για συστήματα Οπτικών Επικοινωνιών

Μαθησιακοί Στόχοι

Ο στόχος του μαθήματος είναι να εφοδιάσει τους φοιτητές με την σε βάθος κατανόηση των αρχών και των περιορισμών που εφαρμόζονται στην μελέτη, σχεδίαση και υλοποίηση των σύγχρονων ψηφιακών τηλεπικοινωνιακών συστημάτων και τεχνολογιών.

  • Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών.
  • Ομαδική Εργασία.
  • Σχεδιασμός και Διαχείριση Έργων.
  • Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης.

Γενικές Ικανότητες

  • Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών.
  • Ομαδική Εργασία.
  • Σχεδιασμός και Διαχείριση Έργων.
  • Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης.

Μέθοδοι Διδασκαλίας

Θεωρητική από έδρας διδασκαλία με συζήτηση και ενεργή συμμετοχή των φοιτητών. Οι διαλέξεις του μαθήματος υποστηρίζονται από διαφάνειες παρουσίασης του συνόλου της εκπαιδευτικής ύλης, ενώ ο λευκός πίνακας χρησιμοποιείται:

  • για την εμβάθυνση επιλεγμένων θεματικών ενοτήτων,
  • για την προαγωγή της ενεργούς συμμετοχής των φοιτητών στη βήμα-προς-βήμα επίλυση προβλημάτων,
  • τη διεξοδική επίλυση Ασκήσεων Πράξης.

Το μάθημα υποστηρίζεται από σειρά Εργαστηριακών Ασκήσεων που διεξάγονται σε διατάξεις εκπαιδευτικού υλικού ψηφιακών τηλεπικοινωνιακών διατάξεων.

Χρήση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών

Υποστήριξη Μαθησιακής διαδικασίας δια μέσου της ηλεκτρονικής πλατφόρμας μάθησης του μαθήματος, όπου περιλαμβάνονται:

  • Διαδραστικές ασκήσεις αυτοαξιολόγησης,
  • Οι διαφάνειες των διαλέξεων,
  • Εκφωνήσεις και λεπτομερείς λύσεις των κυριοτέρων ασκήσεων για κάθε επιμέρους ενότητα,
  • Διδακτικές σημειώσεις προσαρμοσμένες στη φυσιογνωμία του προσφερόμενου προγράμματος σπουδών.

Επικοινωνία με φοιτητές μέσω e-mail.

Οργάνωση Διδασκαλίας

ΔραστηριότηταΦόρτος εργασίας εξαμήνου
Διαλέξεις (Θ)26
Ασκήσεις Πράξης (ΑΠ)13
Εργαστηριακές Ασκήσεις13
Συγγραφή εργαστηριακών αναφορών13
Αυτοτελής Μελέτη Φοιτητή60
Σύνολο125

Αξιολόγηση Φοιτητών

Ο τελικός βαθμός του μαθήματος διαμορφώνεται κατά 70% από τον βαθμό του θεωρητικού μέρους και κατά 30% από τον βαθμό του εργαστηριακού, υπό την προϋπόθεση ότι ο φοιτητής έχει αξιολογηθεί με προβιβάσιμο βαθμό σε κάθε μέρος του μαθήματος.

Ο βαθμός του θεωρητικού μέρους διαμορφώνεται από γραπτή τελική εξέταση.

  1. Η γραπτή τελική εξέταση του θεωρητικού μέρους δύναται να περιλαμβάνει:
    • Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής,
    • Επίλυση προβλημάτων εφαρμογής των γνώσεων που αποκτήθηκαν,
    • Ερωτήσεις σύντομης απάντησης,
    • Συγκριτική αξιολόγηση στοιχείων θεωρίας.
  2. Η εξέταση των Εργαστηριακών Ασκήσεων πραγματοποιείται με τη συνεχή αξιολόγηση των εργαστηριακών δεξιοτήτων και της θεωρητικής γνώσης που αποκτήθηκαν στα πλαίσια της διδασκαλίας του μαθήματος με τη μέθοδο της συνεχούς αξιολόγησης. Ειδικότερα, οι φοιτητές αξιολογούνται από τις τακτικές εργαστηριακές αναφορές καθώς επίσης και από προόδους στις οποίες γίνεται χρήση του εργαστηριακού εξοπλισμού προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι των Εργαστηριακών Ασκήσεων.

Συνιστώμενη Βιβλιογραφία

Συγγράμματα μέσω του συστήματος ΕΥΔΟΞΟΣ

  • Bateman, A., Ψηφιακές Επικοινωνίες, ISBN: 978-960-8050-03-7, Εκδόσεις Α. Τζιόλα & Υιοί, Θεσσαλονίκη, 2000.
  • Hsu Hwei P., Αναλογικές και ψηφιακές επικοινωνίες, ISBN: 960-8050-22-7, Εκδόσεις Α. Τζιόλα & Υιοί, Θεσσαλονίκη, 2002.

Συγγράμματα που διανέμονται μέσω του Πανεπιστημίου ή της ηλεκτρονικής σελίδας του μαθήματος

  • http://academics.teicm.gr/papatsoris/Digital_Communications_v1.02.pdf

Συμπληρωματική προτεινόμενη βιβλιογραφία

  • Couch, L, Digital and Analog Communication Systems, Prentice Hall, ISBN: 0130812234, 6th Edition, 2001.
  • Proakis, J. G., Digital Communications, McGraw-Hill, ISBN: 0072321113, 4th edition, 2000.
  • Haykin, Simon and Mocher, Michael, Communications Systems, John Wiley & Sons, ISBN-13: 978-0470169964, 5th international student edition, June 2009.
  • Sklar, Bernard, Digital Communications Fundamentals and Applications, AITBS India, ISBN-13: 978-8131720929, 2nd edition, 2009.